Zo dachten we dat je nooit zou gaan praten zo praat je ons nu de oren van de kop en wilden we dat je soms even stil was hihi. Praat alles na wat je zegt en dus ook dingen die hij oppikt op straat, en laat hij dat dan net zeggen als hij bij de oppas is. Gelukkig niet meer gehoord, en ook maar niet teveel aandacht aan besteed.
Hij weet zelfs een hele hoop auto's als ze voorbij rijden te zeggen welk merk het is.
Hij begint nu langzaam aan te begrijpen wat samen spelen is en niet steeds alleen met alles te spelen, als ik nu bij de gastouder binnenkom zit hij rustig samen met de andere kindjes te spelen, waar het daarvoor was dat hij de hele dag bezig was met zn auto's te verplaatsen zodat een ander kindje het niet afpakte .
Ook begint hij het nu echt steeds leuker te vinden om te kleuren en vraagt hij er ook echt om, hij had er eerst gewoon het geduld niet voor en was met 2 tellen alweer klaar en wilde hij weer spelen. Krijg zelfs kleurplaten waar je aan kan zien dat hij probeert tussen de lijntjes te kleuren.
Ook is hij nu ineens gek op boekjes lezen waar hij net als met kleuren en knutselen eerst helemaal het geduld niet voor had gaat hij er nu echt voor zitten en vraagt of ik voor wil lezen.
Ook gaat het nu steeds beter met het uitvoeren van taken als ik om iets vraag. Als ik Riley verschoon en ik heb een luier nodig dan komt hij hem ook brengen, voorheen deed hij gewoon alsof hij doof was en ging dan verder waar hij mee bezig was.
Driftbuien zijn een heel stuk minder tegenwoordig en dat geeft een hele hoop rust. Geen gegil meer elk kwartier, om elk wissewasje.
Eten gaat nog steeds prima met hier en daar een uitschieter dat hij niet lijkt te stoppen met eten en andere moment een heel stuk minder eet, maar daar kan ik niet wakker van liggen. We hebben hem laatst gewogen en opgemeten thuis en kwamen op 16 kilo en 100cm. Hij heeft een enorme groeispurt gehad en dat was te merken paar maanden terug dat hij steeds wakker werd met au benen. Moest ik zn broeken eerst een goede rand omslaan dat is nu niet meer nodig.
Zindelijkheid is iets wat nog niet wil lukken. /als ik het doorheb dat hij moet poepen dan zet ik hem op de wc en dan poept hij ene moment wel maar andere moment niet. zelf aangeven doet hij nog niet. Ik weet als hij op zn tenen gaat lopen dat hij moet plassen maar daar ben ik vaak ook te laat mee met zn luier uit doen. Laten hem wel eens zonder luier lopen maar dan zegt hij rustig als hij geplast heeft van ooh natte broek, maar het besef dat hij geplast heeft is er nog niet echt.
als ik ook vraag of hij moet poepen is het altijd nee. Enige suggesties nog of gewoon wachten tot hij er echt aan toe is?
Dat was hem weer voor Jason.
Liefs van astrid en Jason
reacties (0)